Het Animal Assisted Intervention International Congress in Verona
Wat is het AAII?
AAII staat voor Animal Assisted Intervention International. Het is een internationale non-profit organisatie die Dier Ondersteunende Interventies steunt binnen de professionele gezondheidssector en andere humane instellingen. Zij engageren zich bij alle onderdelen van het DOI: training, begeleiding, behandelen, bijscholen, etc.
Het AAII is de enige organisatie die standaarden en accreditaties aanbiedt aan haar leden. Deze leden zijn zowel hondentrainers als -begeleiders. Elk jaar organiseren zij conferenties en samenwerking voor DOI en onderzoek hieromtrent.
Inge Pauwels en mezelf hadden de mogelijkheid om hun jaarlijkse conferentie bij te wonen in Verona, Italië. Deze intensieve tweedaagse leerde ons meer over huidig wetenschappelijk onderzoek omtrent Dier Ondersteunende Interventie, de praktijken die onze internationale collega’s uitvoeren met hun honden en zo veel meer.
Het congres
De eerste dag van het congres ging van start met een uitbreiding over het laatste wetenschappelijke onderzoek. Er werd onderzoek gedaan naar de snelheid waarmee stress- en kalmerende signalen werden herkend bij de dieren in kwestie. Dit is namelijk uiterst belangrijk voor, tijdens en na een sessie. Hieruit bleek onder andere dat minder ervaren trainers sneller signalen herkennen bij honden dan trainers/begeleiders met vele jaren ervaring. Zulke waardevolle informatie hebben we 2 dagen lang opgeslorpt en ingeprent zodat we zelf onze eigen interventies kunnen verbeteren.
Over stress bij honden werd natuurlijk uitgebreid gediscuteerd, want hoe lang duurt een interventie sessie nu best? Met het welzijn van de hond op de eerste plaats stelde men dat een sessie best niet langer duren dan 2 uur, en dat er steeds voldoende rustpauzes moeten worden ingelast. Deze sessies zijn best niet frequenter dan 2 à 3 maal per week. Als je je hond heel regelmatig (wekelijks) inzet, hou dan zeker rekening met dit advies. Een hond die continue moet werken, kan (net zoals een mens) een burn-out krijgen en chronische stress ervaren. Chronische stress zorgt ervoor dat het geheugen van de hond minder goed wordt. Overbelast je hond dus niet, maar hou steeds zijn/haar welzijn in het achterhoofd.
We leerden ook meer over het inzetten van asielhonden in
DOI. Er werd een zeer interessante presentatie gegeven over het selecteren en
trainen van asielhonden met als doel om deze in te zetten in een interventie.
De spreker herinnerde ons aan het belang van nieuwsgierigheid bij
therapiehonden en honden in het algemeen. Een geremd of vastgebonden die kan
namelijk zijn/haar eigen interesse niet verkennen en zal dus minder nieuws- en
leergierig worden. Iets wat je graag vermijdt bij je (therapie)dier.
Er werd ons ook meer verteld over de uiterlijke kenmerken die een hond sneller
geadopteerd krijgen. We wisten als dat bv. witte honden sneller geadopteerd
worden dan donkere/zwarte honden. Maar nu leerden we ook dat honden die
gedefinieerde wenkbrauwen hebben, en deze meer gebruiken, sneller geadopteerd
worden dan minder expressieve soortgenoten. Het bewegen van wenkbrauwen geeft
honden een menselijk karakter en maakt hen dus aantrekkelijker voor
adoptie.
Los van al de wetenschappelijke informatie, werd er ook een pak praktijkervaring uitgewisseld. Zo leerden we allerhande nieuwe trics en opdrachten die konden worden toegepast.
Er waren zoveel leuke sprekers op dit congres, te veel om allemaal op te noemen, maar eentje die er bovenuit stak, ging over selectief mutisme. Selectief mutisme is een zeldzame psychische aandoening, ingedeeld bij de ontwikkelingsstoornissen. Personen met deze aandoening zijn wel degelijk in staat om te spreken en te communiceren, maar zullen dit niet doen in bepaalde situaties. Het gaat veel verder dan ‘verlegen zijn’. Zo kan het zijn dat een kind zich thuis perfect kan uitdrukken en ‘normaal’ gedraagt, maar in een andere sociale situaties (bv. op de speelplaats) zal het volledig blokkeren. Deze zwijgzaamheid kan ook optreden als er vreemden in de buurt zijn.
De meeste personen met selectief mutisme maken wel gebruik van non-verbale communicatie (gelaatsuitdrukkingen, gebaren enzovoort). Dit is waar een hond een enorme hulp kan zijn.
Hier kunnen bijvoorbeeld gebaren gebruikt worden om het kind te laten communiceren met hond of zelf pictogrammen. Een enorm interessante manier om naar mens-dier communicatie te kijken, want je bent gedwongen om anders na te denken over communicatie als spraak wegvalt.
Ook een organisatie die delinquente jongeren traint om hulphonden op te leiden, heeft ons geïnspireerd. Het is fantastisch om te zien hoe de jongeren een kans krijgen na een moeilijke jeugd om zich terug te intrigeren in de maatschappij. Zij krijgen een nieuw doel in hun leven en een kans om anderen te helpen. Daarenboven leren ze een nieuw vak waar ze later mee verder kunnen. De mens-dier cirkel is hier dus compleet (denk maar aan het logo van Therapier vzw).
Andere sprekers waren trainers die hun methodes kwamen toelichten, fysiotherapeuten die een hond gebruikte om mensen te helpen bij revalidatie naar een ongeval, begeleiders die gespecialiseerd waren in verrijking voor honden, en zooooo veel meer.
Het was met andere woorden en uiterst interessante tweedaagse, die we zeker volgend jaar zullen herhalen. Er is altijd meer om te leren en unieke kennis om uit te wisselen.
Bezoek zeker de website van Animal Assited Intervention
International eens.
Leer je graag meer over Dier Ondersteunende Interventie in de praktijk? Schrijf
je dan nu in voor onze opleiding.
Ook Inge’s boek over therapie met dieren is een echt aanrader en kan je vinden via onze webshop of op Amazon!
